Zaskakujące jak świeżość nocy potrafi wniknąć w ludzką duszę i ludzkie ciało. Mrok otula jak najmilszy koc koców. Sprawia, że zachłanność dnia i codzienności nie potrafi mnie skrzywdzić. Nie wyjdę stąd. Nie chcę być otoczona tym tłumem. Nie chcę tych wyzwań od tego życia. Nie chcę nadziei. Nie chcę wolności. Zostanę w klatce moich myśli. Otoczę się murem z pustki.
